بهترین سایت کتابخوانی

من درباره سگهایم زیاد نمی نویسم دو تا دارم آنها اکنون تقریباً مسن هستند و درگیر بیماری هایی می شوند که در واقع تهدید کننده زندگی نیستند ، اما نیاز به توجه دارند.

این همه از وقتی شروع شد که پیرمردهای این دو بسیار وحشتناک شدند. ناگهان ، به نظر می رسید ، او به سختی می تواند خودش را برای پیاده روی بیرون بکشد. یک هفته او را به هم می چسباند ، روز بعد او در سبد خود پیچیده ماند. و آیا به نظر می رسد خز او نازک تر است؟ و آیا او با وجود این واقعیت که ما بیشتر او را تغذیه نمی کردیم وزن بیشتری می کرد؟ گفتم: "می دانید ،" من یک شب به شریک زندگی خود گفتم ، "اگر این سگ انسانی بود ، فکر می کردیم وی مشکل تیروئید را داشته است." و مطمئناً ، یک مشکل تیروئید وجود داشت.

این داستان کوچک به این واقعیت اشاره دارد که تماشای حیوانات خانگی و کارهایی که انجام می دهند ، معقول است. هیچ فکری برای گفتن این که تماشا کردن خوب است - واقعاً حیاتی - برای دیدن آنچه اتفاق می افتد ندارد. این امر به ویژه در شرایطی که حیوانات خانگی کمی در حال پیشرفت هستند (مانند صاحبان آنها) صادق است.

اما همچنین مهم نیست که در مورد آنچه اشتباه است قضاوت نکنید. می بینید من همیشه درست نمی شوم.

یک داستان کوچک دیگر ما به تازگی سگهایمان را برای مراجعه به پزشک معاینه کرده ایم زیرا فکر می کردیم مشکلی با آنها ندارد. از نو. آنها کمی بی حال بودند (دوباره)؛ یکی از آنها سرفه داشت و دیگری به نظر می رسید که بیش از حد نوشیده است. عوارض جانبی داروی تیروئید که استدلال کردیم یا شاید دیابت؟ حتی بدتر ، چیزی داخلی؟ خوب ، بعد از چندین آزمایش خون گران قیمت و انجام آزمایشات خوب ، معلوم می شود که آنها کاملاً سالم ، پیر ، اما کاملاً سالم هستند. علاوه بر این ، سرد است و آنها کاملاً می خواستند کنار بخاری بنشینند و کمی خوابند. (دقیقاً مانند صاحبان آنها.) فرض می کردم که آنها به جای اینکه سر و صدا بودنشان ساده و عادی باشد بسیار شایع است.

IMG_1861

I think these dog stories have something to say to academic writing and academic writers. Just as I watch my dogs, I also watch my academic writing practices. I reckon it’s very good to know about your own writing habits. It’s especially good for people just starting out on an academic career. There’s a bunch of pretty helpful information out there about good writing habits and writing problems enabling you to match what you see yourself doing/not doing with helpful general writing strategies and insights. Reading about academic writing, as well as reading about the nature of the difficulties that you might be having with your writing, can lead you to some very helpful advice, new resources and productive #acwri avenues.

اما ، دقیقاً مانند من و سگهایم ، مشاهده و خواندن درباره #acwri می تواند شما را بی دلیل اضطراب کند. و شاید شما به یک تشخیص زودرس جهش دهید. گیر نوشتن مقاله؟ باید بلوک نویسنده باشد. در مرتب سازی بر اساس کوه داده مشکل دارید؟ باید این باشد که شما قادر نیستید. واقعاً از دادن کاغذ احساس عصبی می کنید؟ باید یک مورد فلج کننده سندرم ایمپوستر باشد. خود را در هنگام نوشتن مکث می کنید؟ باید یک ویرایشگر داخلی بیش فعال داشته باشد.

حال ، من نمی خواهم این را مطرح كنم كه هیچ یك از این موارد - بلوك نویسنده ، ناتوان بودن ، سندرم ایمپوستر ، ویرایشگرهای داخلی بیش فعال و غیره - واقعی نیستند. آنها بسیار هستند. من نمی خواهم این را مطرح كنم كه این موارد ناتوان نماند و جلوی برخی از افراد را برای ادامه تحصیل در مقطع دكترا یا پروژه نگارش جلوگیری می كند. انجام می دهند. آنها واقعاً چنین می کنند. اما این موارد به اندازه عناوین رسانه های معروف و بحث و گفتگوی آنلاین درباره آنها گسترده و گسترده نیستند.

بیا با آن روبرو شویم. همه نگارشها به طور هموار پیش نمی رود. برخی از نوشتن آکادمیک مدت زمان زیادی طول می کشد و کار سختی است. اما مشکل ممکن است مشکل نویسنده نباشد. ممکن است این مسئله این باشد که شما هنوز مرتب نشده اید که می خواهید بگویید. ممکن است لازم باشد که نوشتار را با کسی صحبت کنید ، یا خواندن بیشتری انجام دهید ، یا به داده ها یا متن ها برگردید. خود درمانی داشتن یک مشکل ظاهری ممکن است به معنای آن باشد که شما در آن مقطع زمانی آنچه را که در واقع مفید است انجام نمی دهید.

اجازه دهید صادقانه باشد. داشتن کوه اطلاعاتی واقعاً وحشتناک است. پاسخ صحیحی در مورد چگونگی تجزیه و تحلیل داده ها وجود ندارد ، حتی اگر اغلب روشهای تحلیلی توصیه می شود. در ابتدای برخورد با پنتیکنسون مواد بسیار طبیعی است تا احساس لرز قابل توجهی داشته باشید. همه ما انجام می دهیم این غیر معمول نیست. دلیل این نیست که کم نور باشید که احساس غرق شدن می کند.

بیایید بگوییم چگونه است. ایستادن و صحبت کردن در مقابل گروهی از افراد بسیار ترسناک است ، از شما خواسته می شود درباره چیزی خارج از منطقه راحتی شما صحبت کند ، و آن اسمهای زامبی روی حیله و تزویر ، نظری و بسیار نامی را برای اولین بار در ملا عام بیان کند. بله ، شما احساس کلاهبرداری می کنید - اما این طبیعی است. احساس احمقانه و در معرض بودن می آیند و می روند. این به طور کلی یک وضعیت تهدید کننده زندگی نیست که روز به روز با شما می چسبد. این پراکنده است ، کمی شبیه سرماخوردگی در زمستان است - ناخوشایند اما بسیار معمولی. از آنجا که انتظار دارید ، پس از آنکه تعجب کنید ، چندان تعجب آور نیستید - می توانید بفهمید که چه اتفاقی می افتد و حتی برای پیشگیری از آن احتیاط های زیادی را انجام دهید.

بیایید واقعی شویم نوشتن سرعت جواب همه مشکلات نیست. اغلب شما به یک برنامه خوب یا یک سؤال از خود تحمیل یا مجموعه ای از مطالبی که جمع کرده اید نیاز دارید که می توانید در مورد آن سرعت بنویسید. و شما نمی توانید همه چیز را با نوشتن سرعت انجام دهید - شما باید نتایج سرعت نوشتن یک نسخه سریال را واقعا خوب بدهید. و هنگامی که شما در حال تصحیح متن هستید ، آنگاه یک ویرایشگر داخلی خوب ، ردیاب آکادمیک نوشتن دانشگاه شما ، واقعاً ارزشمند است. مشکلی که در یک ویرایشگر داخلی وجود دارد این نیست که شما یکی از آنها را داشته باشید ، فقط این است که باید در زمان مناسب آنها را به بازی بیاورید.

خطر تشخیص خود در تنش بین شناختن خود و اشتباه بودن آن نهفته است. درک این مطلب که خوب است مراقب تغییرات در بدن باشید ، خوب است. اما عجله برای تشخیص خود یک بیماری # # #__خود_ همیشه مفید نیست. ممکن است تشخیص شما اشتباه شود. شما ممکن است فکر کنید که یک مشکل غیر معمول دارید و احساس وحشت می کنید ، وقتی که در واقعیت آنچه اتفاق می افتد یک تجربه مشترک است.

What’s more, talking up writer’s block and speaking-in-public nerves as if they are everyday issues for everyone really, really diminishes and negates the experiences of those researchers who genuinely do experience them. We all find it hard, but that’s not the same as having serious writing problems. I’ve worked with some people who do have absolutely terrible struggles with writing, and trust me, it’s different.

نگارش دانشگاهی است برای اکثر مردم سخت است. اما اگر عضلات نوشتاری خود را ورزش کنید ، آسان تر می شود. کلمات کم ارزش تر می شوند. نشستن هر روز و نوشتن چیزی در صورتی که فقط در این کار باشد کار دشواری نیست. و چیزهای بد لازم نیست که دائمی باشند. وقتی واقعیت را تصدیق کنید که همیشه امکان پذیر نیست که بچرخیدید ، می توانید از یک نمایش ناخوشایند عبور کنید. وقتی می فهمید که همه افراد گاه به گاه به هم می خورند ، می توانید در یک جلسه دچار تردید شوید یا حرف اشتباهی را بگویید. می توانید هنگامی که به شما کمک می کند قطعه ای زیبا را در پایان یک روند طولانی از پیش نویس و تجدید نظر ایجاد کنید ، گرایش خود را به هیاهو بر عبارات و کلمات عاشق کنید.

بنابراین همیشه ایده خوبی است که بررسی کنید مشکل نوشتاری شما چیست. آن را پنهان نکنید. در مورد آن با افراد دیگر صحبت کنید و شرط می بندم متوجه شوید که مواردی که از آن می ترسید تنها مشکل شماست در واقع مشترک و مشترک هستند. آنها فقط بخشی از روند نوشتن دانشمند هستند.

ما می توانیم در سکوت رنج بکشیم ، مشکلات #acwri خود را آسیب شناسی کنیم و خوددرمانی کنیم ، یا با دیگران صحبت کنیم و دریابیم که به طور کلی بد یا دائمی نیست.